Fransız Devrimi

O Fransız Devrimi 1789 Mayıs ayında ABD Genel toplantı ile başladı. On July 14 of that same year, the Bastille was stormed: in October, Louis XVI and the Royal Family were removed from Versailles to Paris. Stormed 14 Temmuz Aynı yılın üzerinde, Bastille oldu: Ekim, Louis XVI ve Kraliyet Ailesi de Versailles Paris için kaldırılmıştır. The King attempted, unsuccessfully, to flee Paris for Varennes in June 1791. Kral, başarısız, Varennes için Haziran 1791 yılında Paris'te kaçmaya çalıştı. A Legislative Assembly sat from October 1791 until September 1792, when, in the face of the advance of the allied armies of Austria, Holland, Prussia, and Sardinia, it was replaced by the National Convention, which proclaimed the Republic. Bir Yasama Meclisi Ekim 1791 den Eylül 1792, ne zaman, ve Avusturya, Hollanda, Prusya ve Sardunya ve orduları müttefik bir ilerleme açısından da Ulusal Kongre olan Cumhuriyeti ilan yerini kadar Cumartesi The King was brought to trial in December of 1792, and executed on January 21, 1793. Kral mahkemeye Aralık 1792 in, getirildi ve Ocak 21, 1793 çalıştırılır. In January of 1793 the revolutionary government declared war on Britain, a war for world dominion which had been carried on, with short intermissions, since the beginning of the reign of William and Mary, and which would continue for another twenty-two years. Ocak 1793 da devrimci hükümet, William ve Mary, bir egemenlik en başından ve bir yirmi-iki yıl devam edeceğini bu yana kısa intermissions ile İngiltere savaş, dünya hakimiyet için üzerinde taşınan olmuştur savaş ilan etti.

The Committee of Public Safety and the Revolutionary Tribunal were instituted immediately after the execution of the King. The Reign of Terror, during which the ruling faction ruthlessly exterminated all potential enemies, of whatever sex, age, or condition, began in September of 1793 and lasted until the fall of Robespierre on July 27, 1794: during the last six weeks of the Terror alone (the period known as the "Red Terror") nearly fourteen hundred people were guillotined in Paris alone. Komite, Kamu Güvenliği ve İnkılap Mahkemesi hemen Kral çalıştırıldığında uyguladı edildi. The Reign sırasında iktidar fraksiyonu acımasızca ne cinsiyet, yaş veya durumun tüm potansiyel düşman, exterminated Terör ve Eylül ayında 1793 ve başladı ve kadar, 27 Temmuz 1794 tarihinde Robespierre çöküşünden: terör yalnız (döneminde "Kırmızı Terör olarak bilinen") yaklaşık dört yüz kişi, son altı hafta Paris'te yalnız guillotined edildi sürdü. The Convention was replaced in October of 1795 with the Directory, which was replaced in turn, in 1799, by the Consulate. Kongre, Ekim 1795 ve Rehber, hangi sırayla yerini ile değiştirildi, 1799, Konsolosluğun tarafından. Napoleon Buonaparte became Emperor in May of 1804. Napolyon Buonaparte İmparator Mayıs 1804 oldu.

The French Revolution was not only a crucial event considered in the context of Western history, but was also, perhaps the single most crucial influence on British intellectual, philosophical, and political life in the nineteenth century. Fransız Devrimi oldu sadece çok önemli bir olay Batı tarihi bağlamında dikkate de oldu, belki de on dokuzuncu yüzyıl İngiliz, felsefi, entelektüel ve siyasi yaşam üzerindeki en önemli etkisi vardır. In its early stages it portrayed itself as a triumph of the forces of reason over those of superstition and privilege, and as such it was welcomed not only by English radicals like Thomas Paine and William Godwin and William Blake, who, characteristically, saw it as a symbolic act which presaged the return of humanity to the state of perfection from which it had fallen away — but by many liberals as well, and by some who saw it, with its declared emphasis on "Liberty, Equality, and Fraternity," as being analgous to the Glorious Revolution of 1688: as it descended into the madness of the Reign of Terror, however, many who had initially greeted it with enthusiasm — Wordsworth and Coleridge, for example, who came to regard their early support as, in Coleridge's words, a "sqeaking baby trumpet of sedition" — had second thoughts. Erken safhalarında bu o hurafe ve ayrıcalık üzerine nedeni güçlerin bir zaferi olarak, kendi portrayed gibi sadece Thomas Paine ve William Godwin ve William Blake, kim, karakteristik olarak gördüm gibi İngilizce radikaller tarafından memnuniyetle karşılandı Bu da uzak düşmüş vardı mükemmellik durumuna insanlık dönüş presaged sembolik bir hareket - ama çok liberaller tarafından da ve bazı eden, Özgürlük, Eşitlik "ile ilan ağırlık ve Kardeşlik" olarak gördüm 1688 ve Şerefli Devrimi için analgous olma: Bu terör the Reign of delilik haline descended Ancak birçok Başlangıçta coşku ile karşılaşacaksınız vardı - Wordsworth ve Coleridge, örneğin kim, Coleridge's olarak ilk destek konusunda geldi kelimeler, fitne bir "sqeaking bebek trompet" - ikinci düşünce vardı.

The old regime in England, on the other hand, had from the first allied itself closely with Locke and Newton, those great advocates of reason and order, and Edmund Burke could denounce the Revolution in 1790 in his great Reflections on the Revolution in France, elegantly bound copies of which George III, who was not renowned for his intellect, gave to all his friends, saying that it was a book "which every gentleman ought to read." Diğer taraftan İngiltere eski rejim, ilk yakından Locke ve Newton, neden ve düzenin bu büyük savunucuları ve Edmund Burke ile 1790 yılında Fransa'da İnkılap üzerine büyük Reflections in Devrimi kınamalarını olabilir kendisi müttefik gelen vardı Şık, kopya olan George III, kim onun akıl ünlü değildi bağlı tüm arkadaşlarınıza, bu bir kitap "Her beyefendi hiç okuma olduğunu söyleyerek verdi." Burke maintained that the radicals who had begun the Revolution by releasing the enormous pent-up quasi-religious energies of the common people of France were interested first in the conquest of their own country and then in the conquest of Europe and of the the rest of the world, which would be "liberated" whether it wished to be or not. Burke bu radikallerin olan büyük bastırılmış kadar yarı-Fransa ortak insanların dini enerjiler bırakmadan tarafından Devrimi başladı vardı ilk kendi ülkenin fethinden ilgilenen ve daha sonra Avrupa fethinden ve gerisini of korunur Dünyada olan "kurtuldu" olup olmadığını olmak istemiş olabilir. Tom Paine's great response to Burke's work, The Rights of Man, appeared in 1791, and the debate between conservatives and radicals raged on for many years, and certainly influenced, directly or indirectly, the thought and the work of every major English author for the remainder of the century and beyond. Burke çalışmaları, The Rights of Man, Tom Paine için büyük tepki 1791 yılında, muhafazakarlar ve radikaller arasındaki tartışmalar yıllar için raged ve çıktı kesinlikle etkilemiş, doğrudan veya dolaylı olarak, bu düşünce ve her büyük İngiliz yazarın işi yüzyıl ve daha üst kalanını.